تفاوت بین Unbalance و Run out چیست؟

نابالانسی و خارج از مرکزیت دو اصطلاحی هستند که اغلب در جامعه تعمیر و نگهداری پیشبینانه می شنویم. هم نابالانسی و هم خارج از مرکزیت می‌توانند مسائل جدی باشند و باید برای جلوگیری از عملکرد نامناسب و آسیب به ماشین‌ها مورد توجه قرار گیرند.

نابالانسی به دلیل خوردگی، فرسایش فن یا حذف وزنه اصلاحی رخ می دهد. خارج از مرکزیت به دلیل خطای ماشینکاری یا شفت خمیده رخ می دهد. هر دو باعث توزیع ناهموار جرم حول یک محور چرخش می شوند. هر دو همچنین باعث ایجاد نیروهای مخرب می شوند، به ناهماهنگی کمک می کنند و منجر به کاهش عمر ماشین آلات می شوند.

هر دو مشکل می توانند جدی باشند. با این حال، Run out می تواند بیشتر به عنوان یک مشکل ریشه ای در نظر گرفته شود که باید با جایگزینی قطعات اصلاح شود، در حالی که نابالانسی اغلب می تواند با اضافه کردن یا کاهش وزن از یک فن قابل دسترسی برطرف شود.

برای اصلاح نابالانسی ، باید دو نکته را نیز بدانید:

1-نیرو: چه مقدار ارتعاش ناشی از نا بالانسی دینامیکی است؟

2- جهت: نقطه سنگین یا سبک کجاست

روش برداری بالانس تک صفحه

نابالانسی (Imbalance) اغلب به عنوان توزیع نابرابر وزن یک روتور در راستای محور مرکزی دوار آن تعریف می شود. روتورها را می توان در محل یا در کلرگاه به وسیله ماشین بالانس، بالانس کرد. با این فرض که مشکل نابالانسی است و وزن می تواند اضافه یا کم شود. دستگاه های بالانسر مدرن، محاسبات را برای شما انجام می دهند. من در ابتدا با رسم بر روی کاغذ گراف قطبی با یک آنالایزر و تاکومتر فرآیند بالانس را یاد گرفتم.

تعاریف

بردار : کمیتی که هم جهت و هم اندازه دارد.

کاغذ گراف قطبی: کاغذ گراف با دایره های متحدالمرکز با فاصله مساوی که به کمان های کوچک تقسیم می شوند.

Mils: میزان جابجایی ارتعاش (peak to peak)، 1 mil = .001 inches. اغلب در بالانس در محل استفاده می شود.

وزن آزمایشی: مقدار وزنی که به روتور اضافه می شود که شرایط نا بالانسی را تغییر دهد.

O: بردار نشان دهنده نا بالانسی اصلی

O + T: بردار نشان دهنده نابالانسی ایجاد شده توسط وزن آزمایشی و نا بالانسی اصلی.

T: بردار نشان دهنده تفاوت بین “O” و (“O” + “T”) ، این اثر وزن آزمایشی است.

A : زاویه بین O و T

روش بالانس یک صفحه با استفاده از بردارها و کاغذ گراف قطبی

  • در سرعت کارکرد، دامنه و فاز را در 1X RPM اندازه گیری کنید. این به عنوان بردار “O” رسم می شود.( “O” = 7Mils در 160 درجه)
  • ماشین را خاموش کنید و وزنه آزمایشی را به مقدار مشخص اضافه کنید.( وزنه آزمایشی=100گرم=3.53اونس)
  • دستگاه را روشن کنید و دامنه و فاز جدید را ثبت کنید. یک قانون کلی این است که به دنبال تغییر فاز 30 درجه یا تغییر 30 درصد در دامنه باشید. این بردار به صورت “O” + “T” رسم شده است.( Mils “O” + “T” = 5 در 70 درجه)

  • انتهای بردار O را به انتهای بردار O + T وصل کنید و آن را به عنوان T علامت گذاری کنید.
  • T را اندازه بگیرید.( Mils “T” = 9 میل)
  • فرمول وزنه اصلاحی= وزن آزمایشی *  “O”/”T” (CW = 100 x 7/9 = 77.77grm)
  • زاویه بین O و T را با نقاله اندازه گیری کنید.( “A” = 35 درجه)
  • هدف، تنظیم بردار “T” است تا برابر و مخالف بردار “O” باشد.
  • وزن آزمایشی را بردارید و وزن اصلاحی 77.77 گرمی را 35 درجه از محل وزن آزمایشی اضافه کنید.
  • برای این مثال، وزن تصحیح در جهت مخالف تغییر علامت مرجع از O به O + T تغییر داده می شود.

شما عزیزان جهت کسب اطلاعات بیشتر از سایر خدمات آکوپایش از جمله الاینمنت لیزری، آنالیز ارتعاشات و … می توانید با کارشناسان مجرب مجموعه تماس حاصل فرمایید تا به صورت کامل از روند کار مطلع شوید.